Sunday, October 12, 2014

* * *

Хэрвээ би уйлчихвал, тэр нулимсыг чи зүгээр л ус гэж бодох уу
Хэрвээ би нисчихвэл, тэр зүгт чи нар жаргадагт итгэх үү
Хэрвээ нүдээ анивал зүрх яагаад цохилдгийг
Хэн нэгэн, хэн нэгнээс л асуух зориг дутвал...
Аньсан нүдээрээ орон зайн хязгаарыг тэмтрээд
Алган дээр чинь гунигаа сувд гээд л тавибал
Асуултад минь, шаналалд минь хариулахсан билүү...
Аль эсвэл нулимс гэж бодсоор л байх уу...

Saturday, October 11, 2014

***


           Хэзээнээс цохилж эхэлсэн нь мэдэгдэхгүй
Энэ зүрхийг
Миний нүдийг орлоно гэж бодоод
Би сохор болсон
Тэгээд чиний зүг
Тэмтчин алхахдаа...
Итгэлээрээ таяг хийсэн...


Sunday, September 7, 2014

Everything you...

Уруулд чинь тодрох инээмсэглэлийн
Нууцыг тайлахсан
Ямар нэг зүйл тэнд байна.
Ус дуслах мэт, аниргүйн гүн дэх чимээг
Би зүрхээрээ сонсном...
Чиний зүгээс үнэн болоод мөнхийн
Гоо сайхныг эрэлхийлж
Чив чимээгүй ертөнцийн дунд
Лаа мэт бөхнөм...

Monday, March 19, 2012

8-р сарын шүлэгс...


Аяганд тунарах кофе, нэг л дотно үнэр
Анивчих шөнийн одод, наймдугаар сарын тэнгэр
Ийм шөнийн тэнгэр лүү ширтэхэд сэтгэл нэг л хачин болдог
Инээмсэглэмээр, зөөлхөнөөр ширээ тогшмоор, чимээгүй санаа алдмаар...
Чичирхийлэх зүрхнээс ямархан хөг гардаг вэ....

Цаад гудамны булан, бүрэнхийд уусах хүмүүс
Цаг хугацааны дундуур нэвт гараад явчих шиг
Урсан одох амьдралд урсан одох л хүмүүс
Уйтгар төрөвч харамсаж л чадахгүй нь...


Мэдэхгүй, миний мэдэхгүй зүгт шувууд нисдэг юм

Мэлхий, эсвэл навч л болохсон...
Зүггүйтэж унаад тэнгэрийн тэртээ алсад тэмүүлж
Зүрхээрээ моддын гунигийг чимээгүйхэн чагнаюу...

Tuesday, January 31, 2012

* * *


Галт тэрэгний хуучин зогсоол дээрээс                 
Цас унахыг харж байна               
Гадаа хүйтэн, модод дуугаа хурааж                     
Нам гүмхэн орчинд үлгэрийн ертөнц бууж байна.
  Гагцхүү, хаа нэгтээ шугамын радиогоор                      
    Гасланги, нэг тийм жазз маягийн аялгуу ... эгшиглэнэ.
Аязыг чагнах зуураа, цагаа сэмхэн харна.             
Алсад галт тэрэг дуугарах... радио дуулах             
Арай л болоогүй байна даа ...
цас унасаар л...
Алгаа тосоход тийм сонихон, ер бусын ертөнц      
Амьсгал хүрэхэд л хайлж орхино... (энд зогссоор л...)
Зогссоор байвч, цаг урагшлах нь үгүй      
Зовнинги аялгуу л радиогоор эгшиглэнэ.
Энэ жазз бишээ, нэг л өөр аялгуу                     
Эндээс хаа нэгтээ диваажин оршиж л таарна
Бээлийгээ тайлаад тэнгэрт хуруугаа хүргэв. 
Яг одоо...
Би хаана байна вэ?                                          
-Хуучин буудал дээр...
Бүрх малгайгаа дарж өмсөөд, харсан бүхнээ мартав.        
Бүдэгхэн аялгуу нүдний өмнүүр цас болж эргэлдсээр л...

Friday, September 30, 2011

Миний номын сан


Армяны нэгэн яруу найрагч ёс заншлынхаа тухай бишрэн ярьсныг санахуй, ариун сайхан бэлгэдэлд аугаа их санаа нуугдан байдгийг олж мэдсэн. Юун гэвэл Армян оронд яруу найрагчийн гарыг эх хүн үнсвэл хүүхэд нь сайн хүн болдог гэсэн домог байдаг ажээ. Тийнхүү эх хүнд үнсүүлсэн гар хэзээ ч муу үйл хийхгүйн бас нэг учир ургамуу. Ариун нандин эх хүний уруул хүрсэн гараар муу шүлэг туурвина гэж үү? Ертөнцийн сайхан орон Армяны, яруу найрагчийн гарыг эх хүн үнсдэг энэ ёс хайрлахуйн учрыг надад гүнээ сэнхрүүлжээ. Нэгэн жаал хөвгүүн надад, хайртай охиноо "миний нээсэн гариг" гэж билээ. Хамаг сайхан юм хайртай чамаас минь эхэлнэ гэсэн бадрангуй үнэнч гал нүдэнд нь гэрэлтсэн хөвгүүн арван долоотой байсан.
Олон олон хот суурин ертөнцөд бий
Олон олон од гариг ертөнцөд бий...
   Тэр бүхэнд би очиж чадахгүй ч, хайртай охин минь бүгдийг орлоно. Уянгалаг ийм дууг орой үдшийн цагт дуулах юутай яруу, юутай сайхан. Хамаг учир хайранд л байна. Нэг хүнд бүх л ертөнцийн, бүх л зүйлийг шингээн бодож чадвал гавъяа биш гэж үү? ......

         (  үргэлжлэл www.my-book-collection.blog.banjig.net  )       

Tuesday, August 16, 2011

* * *


Моддын санаашрах нь цонхыг минь цантуулж
Шувууд зүүдээ унагах мэт навчис ойчно
Нэг л замаар зөндөө удаан бодлоо сугадан алхаж
Нэг л өөр ертөнцөөс чиний тухай зүрхээ тогшин сураглана...

*            *           *