8-р сарын шүлэгс...

Аяганд тунарах кофе, нэг л дотно үнэр

Анивчих шөнийн одод, наймдугаар сарын тэнгэр

Ийм шөнийн тэнгэр лүү ширтэхэд сэтгэл нэг л хачин болдог

Инээмсэглэмээр, зөөлхөнөөр ширээ тогшмоор, чимээгүй санаа алдмаар...

Чичирхийлэх зүрхнээс ямархан хөг гардаг вэ....

Цаад гудамны булан, бүрэнхийд уусах хүмүүс

Цаг хугацааны дундуур нэвт гараад явчих шиг

Урсан одох амьдралд урсан одох л хүмүүс

Уйтгар төрөвч харамсаж л чадахгүй нь...

Мэдэхгүй, миний мэдэхгүй зүгт шувууд нисдэг юм
Мэлхий, эсвэл навч л болохсон...
Зүггүйтэж унаад тэнгэрийн тэртээ алсад тэмүүлж
Зүрхээрээ моддын гунигийг чимээгүйхэн чагнаюу...